Dat heerlijke stukje natuur zo achter ons huis heeft soms ook zo zijn (relatieve) nadelen. Zo wil er deze tijd van het jaar, rond een uur of 5 's morgens (het is dat het al licht wordt, anders had ik het nog nacht genoemd) een Merel op de rand van het dak gaan zitten die een 'gesprek' begint met een collega een paar blokken verder. Dus eerst doet de onze 'twiet twiet twiedel twiet', en dan die andere 'twieiet twiet twiedel', en dan de onze weer iets van 'twiedel twiedel twiet', enzovoort. Geen enkele ritme in te ontdekken, een echt gesprek.

Daar lig je dan eerst een tijd naar te luisteren (goh, wat schattig), maar op een gegeven moment wil je ook wel weer verder slapen (het is nog wel vroeg, en dat licht is ook al zo irritant). Dus hup bed uit, even een broek aanschieten (het is tenslotte al licht), en even je kop over de rand van het balkon heen steken om de vroege vogel op te doen vliegen. Bed weer in, tsjee wat een gedoe. Zo zul je toch echt in de natuur wonen ...