De zomervakantie ging dit jaar naar IJsland. Hieronder een samenvatting in breedbeeld formaat (klik op de pano's voor groter auto-scroll exemplaar en begeleidende tekst).
Overal schapen (ook op de weg). Wel speciale all-terrain schapen zonder truttig permanentje, maar met stoer lang haar. Het groen in IJsland is trouwens niet alitjd gras, maar de helft van de tijd een tapijt van mos. Zwarte stenen/modder/zand in het binnenland tijdens een ritje boven de Mýrdals Jökull (een gletsjer). Over dit soort wegen (anderhalve baan breed, dus even de berm in bij tegenliggers), via Landmannalaugar (warmwaterbronnen), en onderweg een dozijn fords (met de auto door een rivier heen). Het gat in de rots (en mooi weer !). Aan de zijkanten van deze klif nestelden hele groepen papagaaiduikers: een soort vliegende penguin met de bek van een papagaai. Een hele ingewikkelde foto (van bovenaf, om een horizontale as gedraaid) van een hele ingewikkelde waterval. Vocht (regen, mist) zat in IJsland, dus ook voldoende voeding voor de 1001 watervallen die het land telt. zoals deze, in Kirkjubæjarklaustur. Plaggenhutten en golfplaten. Oude en nieuwe bouwstijlen door elkaar heen. Het hutje rechts is een kerkje met zitplaatsen (staan lukt niet, want dan stoot je je hoofd) voor het hele dorp. Een man of 4 dus. Brokken ijs in het gletsjermeer Jökulsarlón. Pas als ze ver genoeg zijn gesmolten kunnen ze wegstromen naar de zee. Het water heeft de fijne temperatuur van 0°C, samen met een windje over de gletsjer zelf heerlijk fris (maar niet koud genoeg voor een rond spartelend zeehond). Nog een dorpje, nog een rots/berg, nog een waterval. Hier staan 10 huizen bij elkaar, dus voor IJslandse begrippen heel wat (alles met meer dan duizend inwoners is een stad). De Lónsfjördur net voorbij Höfn. Een meer aan de kust, ingesloten door een landtong. Een half uur hiervoor kon je slechts een meter of 50 om je heen kijken, en de laatste restjes wolken (mist) zijn tussen de bergen nog te zien. In het vulkanische gebied rond de berg Krafla gebruiken ze de stoom die daar links en rechts uit de grond komt om elektriciteit op te wekken. Door de aanwezigheid van een actieve magma kamer onder dit gebied is dit dal de afgelopen 20 jaar 3 meter omhoog gekomen. Gestolde lavastromen van een jaar of 10 geleden. Sommige delen zijn nog steeds warm, en links en rechts komt de stoom nog uit de grond zetten uit spleten die zo diep zijn dat je de bodem niet kunt zien (ondanks dat je er recht boven gaat hangen, want hekjse kennen ze niet in IJsland). Het binnenland rond de zogenaamde Kjölur route. Een noord-zuid verbindingen die de Vikingen al gebruikte (alleen in de zomer toegankelijk). Gletsjers, veel gesteente, en alleen rond wat gotere stroompjes een piempje groen.

Waarom staat dat vinkvakje er dan !?

Gisteren kreeg ik de rekening voor onze centrale gangverlichting. Die zitten op een eigen meter, en het verbruik was een whopping 14kWh over het afgelopen jaar (komt er ongeveer op neer dat de lampen 7 minuten per dag branden). Voor stroom en transport betaal je dan respectievelijk 83 en 48 cent, maar daar komt dan nog €61,64 aan vastrecht bij, en een heffing van €45,02 ter bevordering van de duurzame energie.

Met al die vaste lasten zou je die meter bijna de deur uit willen doen (en de lampen gewoon bij iemand bijpluggen), maar dan komt het leukste deel van de rekening. Eerst moet er namelijk nog 98 cent belasting worden betaald (7 cent/kWh), maar vervolgens krijg je €169,43 belasting terug 'als compensatie voor de energiebelasting' ! Nou, zo wil ik wel vaker gecompenseerd worden.

Het hele zakie optellend kom je uiteindelijk op een rekening van min €60,48, en bedraagt het nieuwe termijnbedrag min €9,00. Ik denk dat ik ieder hok in huis maar op een eigen meter aan ga sluiten. Met groene stroom uiteraard, dat levert immers nog meer op.

De buurvrouw heeft een boek geschreven. Het leest als een trein, maar net als de NS kent ook deze trein een paar kleine mankementjes. Zo lijken de ramen af en toe wel geblindeerd: het verhaal dendert maar door (in hoeverre is deze ramptrein autobiografisch ?), en buiten is niks te zien (bijna alleen maar mono- en dialogen). Daarnaast lijkt het ergens tussen de stations 'open einde' en 'gesloten einde' tot stilstand te komen. Maar dit alles ligt misschien aan de geschrapte 120 (!) pagina's. Kort samengevat is het dus de Trans Siberië Express die zonder remmen door de nacht snelt, en als alles goed afloopt is dat best spannend.

Nog een laatste opmerking van deze redacteur: MySQL is met een kleine y.
Hé Hans, ook jouw buurvrouw. Goh, waar zou Merel dan wonen !?)