Na weer geen succes in de staatsloterij (alhoewel, 18,50 'prijs' op een inleg van 27,00) werd het tijd om dat hele loterij gedoe maar eens door de statistische molen te halen. Iedereen die maandelijks een straatje haalt zal zich hier wat minder druk om maken, die blijft hopen op 'het miljoen' (of meer). Maar voor deze gelegenheidskoper is 'return on investment' een serieuze zaak. Er zijn immers genoeg alternatieven.

Maar dan nu de statistieken. Het gaat dus om de trekking van 30 april. Daarin werd een royaal gebaar gemaakt door 10 extra 'kroonprijzen' van 1.000.000,- uit te delen, en en-passent stond de jackpot ook nog op 8.000.000,-. Een deel van deze prijzen zal betaald worden uit 'in het verleden behaalde resultaten', maar dat is dan pech voor die mensen die toen niks gewonnen hebben - ik doe alleen deze keer mee (en zoals verderop zal blijken is de kans om deze prijzen te winnen zo klein dat ze in de statistiek bijna geen significante waarde hebben).

Bij het overnemen van de prijzen en hun win-kansen rijst al meteen de volgende vraag: op welke manier voert de staatsloterij zijn trekking uit ? Wordt er een greep gedaan in alle beschikbare nummers (2 letters en 6 cijfers, oftewel 26 * 26 * 1.000.000 = 676.000.000 unieke nummers), of alleen in de daadwerkelijk verkochte lotnummers (maximaal 4.800.000) ? In het eerste geval zou een lot van 13,50 gemiddeld 5,42 opleveren (40%), in het laatste 10,12 (75%). Het lijkt me dat het de laatste variant is, want anders zou het jaren duren voor de jackpot er ein-de-lijk eens uit zou gaan. Daarnaast geeft de staatsloterij in haar jaarverslag aan een (gemiddeld) uitkeringspercentage na te streven van 61%. Deze trekking steekt daar dankzij het extra genereuze prijzenpakket een beetje bovenuit, en mijn eigen 'winstmarge' lijkt dus op het landelijk gemiddelde te liggen.

Nu de diepere analyse. Wie het lijstje wat beter bestudeert zal zien dat de grootste bijdragen aan de gemiddelde prijs geleverd wordt door de kleinste prijzen (eindcijfer). Je maakt dus de grootste kans om vooral je eigen geld terug te verdienen. Wie echter meer rendement wil halen heeft echter nog een aantal mogelijkheden. Zo biedt deze club 700% meer kans. Loopt U het rekenwerk nog maar even na, het klopt echt. Daarnaast hebben we dan nog de staatscasino's. Aan de roulette tafel raak je slechts 1 / 37 = 2,7% van je vermogen kwijt (per keer). Daarnaast kun je natuurlijk ook gewoon je geld in zak houden, gaan werken, of een keer een bank binnen lopen. Of volg de raad van de universiteit van Tilburg op: Een echte winnaar koopt alle loten.

Better luck next time

Het was lekker weer vandaag, dus hop, lekker fietse. En waar zijn we nou de afgelopen jaren nog never nooit geweest ? IJ-burg ! De playa van IJ-burg is het hipper-de-hip van Amsterdam, dus dat moesten wij toch ook een keer gezien hebben.

Nou, het strand ligt er lekker bij. Heerlijk aan het IJ, windje, zand, U kent het wel. Alleen de mensen die er komen. Dat is toch wel ander volk als in de binnenstad. Een beetje meer Almere zal ik maar zeggen. Liefst met de auto, grote bril, lichte broek. Van die gasten die denken dat alles uit een potje komt, of op een andere manier 'aangeschaft' kan worden. Geen riant huis in Amsterdam te krijgen ? Dan koop je toch gewoon iets op IJ-burg. De binnenstad op slechts 10 minuten (met de auto), fantastisch uitzicht over het water (tot het volgende blok gereed komt), en natuurlijk een nieuwe keuken die van alle gemakken voorzien is, nieuwe inrichting, etc. En als er dan nog geld over is doe je je vriendin ook nog een paar nieuwe tieten cadeau. Maar het voelt dus allemaal een beetje nep. Er is nog een nep 'winkelcentrum', de kroeg is ook nog nep 'gezellig', de huizen zijn nep 'oud', en ook de dames zijn dus ook 'nep'.

Op de terugweg* dan nog maar even door het antieke Durgerdam - ijsje halen. En via Noord en het pontje weer terug naar af.

* Misschien de reden waarom iedereen met de auto naar IJ-burg wil: op de kruising in het niemandsland tussen de brug naar IJ-burg en de rest van Amsterdam stinkt het niet alleen naar de auto's (ook van de snelweg), maar ook de rioolreinigingsinstallatie verderop doet een behoorlijke duit in het zakje. Raampjes dicht en hard doorrijden.

Dit artikeltje, maar ik licht er even het volgende stukje uit:
Ben ik nou zo smart of zijn zij zo stupid !?

Stel, je wilt 'gewoon' even weten op welke coördinaten een Nederlandse postcode ligt. Dan kun je daar na overmaking van enige euri wel aan komen. Maar gelukkig is er, zoals zo vaak, ook een gratis alternatief. Dus met een klein programmatje en een paar uur geduld heb je dan voor nop alsnog de gewenste tabel in huis.

De coordinaten zijn gegeven in het Rijks-Driehoek systeem, wat betekent dat e.e.a. in meters is gegeven t.o.v. een fictief nulpunt (ergens in de buurt van Parijs, maar de Onze Lieve Vrouwe kerk in Amersfoort is het werkelijke referentiepunt). Door de punten gewoon uit te tekenen krijg ik inderdaad ook iets dat op een kaart van Nederland lijkt. Door toepassing van Pythagoras zou je nu dus eenvoudig de afstand tussen (bijvoorbeeld) Groningen (730800,6988900) en Vlissingen (398100,6668900) kunnen berekenen (462 km). Alleen blijkt dit met de auto een stuk korter te zijn (354 km).

Nou heb ik altijd geleerd dat de kortste afstand tussen twee punten een rechte lijn is (hemelsbreed, of, zoals de Engelsen zeggen, as the crow flies), en de langste een buslijn. In ieder geval, de kraai zou het van de auto moeten winnen. Wat klopt hier dus niet ? Mijn zojuist gratis verkregen data, of de wegenkaart van Nederland. Of kun je door door het verdiepte Flevoland te rijden zomaar 100 km afsnijden ?

Update: Excuses, de X en Y coördinaten zijn in één of ander 'ander' stelsel gegeven. Dezelfde excercitie nog een keer uitgevoerd, maar nu met de hoogte en breedtegraad, en dan blijkt Groningen-Vlissingen linea recta (dus wel even buikschuiven in de polder) 282 km te zijn.

Leuk, Fokke & Sukke on-line. Meteen even het hele archief lezen. Klikkerderklikderklik. Nou, dan dit scriptje d'r maar tegen aan.

Ok, je kunt me een hoop wijs maken, maar dit slaat alles:
Ik stond vanmiddag even langs de kant toen het voltallige krakersvolk weer voorbij marcheerde. En op dat moment kon ik ze nog wel een beetje gelijk geven (Bush terrorist, Balkenende slappe lul, U kent het wel). Maar met bovenstaande uitspraak maak je jezelf volkomen belachelijk.

Er zijn twee soorten hardlopers: mannen en vrouwen. Klinkt dom, is niet zo. Na een langdurige studie (neem ook een erker, ga ook tegenover een roeivereniging wonen) heb ik namelijk het volgende onderscheid ontdekt: Mannen nemen lange passen, en proberen zoveel mogelijk op één lijn te blijven. Vrouwen daarentegen proberen juist zoveel mogelijk passen in een meter te maken, en huppen daardoor soms meer 'op en neer' dan dat ze vooruit komen. Dus: mannen snel, vrouwen langzaam (wat geen ongewone constatering is). Echter, er is ruimte voor enige verfijning van deze waarneming.

Zo zijn er vrouwen die wel heel erg vrouwelijk lopen. Waarschijnlijk hebben ze na het lezen van het zoveelste eenvoudig-slank-in-drie-weken plan van de Marie Claire nu eindelijk besloten om toch maar eens iets aan de extra kilootjes te doen. Dus, hup, kijk-mij-nog-eens-in-die-legging-van-tien-jaar-geleden-passen, en hop, hop, hopper-de-hop lekker je rondjes om het water lopen. Deze types zie je vooral in het voorjaar opeens overal vandaan komen, en ook begin januari is er even een hele korte piek.

Of al deze vrouwen afhaken of doorschuiven naar de volgende categorie weet ik niet, maar in ieder geval zijn er dan 'opeens' alleen nog maar vrouwen die wel heel behoorlijk kunnen hardlopen (ik kom niet zo ver op mijn bank kan ik U melden). Alleen zijn ook hier weer twee subtypen aan te wijzen (zoals ik al zei: langdurige studie).

Zo is daar de vrouw die best goed hard kan lopen, en dit waarschijnlijk doet omdat ze d'r ook best goed uit wil zien. Dit laatste wil ze ook weer laten zien terwijl ze hardloopt. Lekker strak broekje dus (zwart), roze truitje met blote buik, en met wuivende pony-tail onder leuk petje driftig meerdere rondjes over hetzelfde parcours draven.

Dan de andere vrouwelijke draver. Het type dat juist niet bij iedere bank door 5 Marokkanen nagefloten wil worden. Ruime grijze broek, slobbershirt, discman in de hand en de blik op oneindig. Rammen ! Eigenlijk is dit de meest mannelijke benenwagencoureurster van het bovenstaande rijtje, want de gemiddelde man voldoet ongeveer aan dezelfde omschrijving en heeft ook de grootste moeite om haar bij te houden.

Hoog tijd dus om de mannen eens wat onder de loep te laten branden. Ja, hm, helaas ben ik echter nog niet zo ver gevorderd met het onderzoek (prioriteiten, U begrijpt het wel). U houdt dit tegoed (misschien moet ik er eens een stagiaire op zetten). Even een paar kenmerken, zodat U toch enigszins weet of U de lokale dorpsgek heeft getroffen of een hardlopende buurman: mannen kleden zich in grijs, weten ook ergens een slobbershirt vandaan te halen (of zo'n ding met gaatjes), en dragen meestal iets om de arm waar òf heart-beats in gaan, òf MP3 beats uit komen.

Het is altijd handig om links en rechts in de wereld wat kennissen op te doen. Zo is daar bijvoorbeeld onze vage (qua doen en laten) vrouwelijke kennis uit Canada die momenteel in Zuid-Frankrijk verblijft. Omdat ze echter een krappe kamer deelt met een Oezbekistaanse konden we wel weer op de bank bij een steuntrekker uit Australië.

Zo, Uw goedkope weekendje Middellandse zee is ook weer geregeld (een paar flessen rosé voor de gastheer uiteraard). Zelfs het vervoer moest nog even op de budget toer, omdat onze Franse vrienden weer eens de openbaar vervoer stekker d'r uit trokken. Thumbs up dus en ... hee, dat is snel, en deze schattige dame bracht ons ook nog eens tot aan de voordeur van het station (de treinen reden weer wel).

Het weer was er in ieder geval stukken beter dan hier. Zie het bewijs:

Ieder voorjaar weten een hele rits pimpelmezen alle hoeken en gaten in ons oude huis weer te vinden. Wekenlang worden allerlei takjes en draadjes aangesleept, en wordt het oude nest weer op orde gemaakt. Vervolgens komt dan de grote dag waarop het gekwetter opeens in toonhoogte stijgt en uit een groter aantal kelen lijkt te komen dan voorheen. De verse vader en moeder vliegen af en aan om de keeltjes zo goed mogelijk te vullen, maar ... worden daarbij flink afgeleid door een fotograferende huurbaas. Stilzitten is er echter niet bij, en poseren voor de foto al helemaal niet. Daarom dus alleen deze, lichtelijk bewogen foto. Volgend jaar maar eens een web-cam in de spelonken ophangen.

Update (22-5-2005): Nog een kleine toegift (filmpje !):
Incoming !

Geert Wilders heeft teveel met z'n kop in de peroxide gehangen en nu is ie allergisch voor alles wat niet wit en blond is !

Zo, voor alle MAVO-ers voor wie dat even te snel ging:

• Geert Wilders is de reïncarnatie van MozartWolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) die momenteel met z'n bustourNEE ten strijde trekt tegen de Europese grondwet.
• Waterstofperoxide wordt o.a. gebruikt voor het bleken van haar (= blonderen) en als ontsmettingsmiddel.
• Door een steeds schonere leefomgeving hebben steeds meer mensen last van allergieën.

Samenvattend/concluderend: Wilders is allergisch geworden voor alles dat niet in z'n home-town Venlo voorkomt.

Misschien ooit gezien: free as in speech of free as in beer (bij 'gratis' software, open source, etc).

Ik heb het eindelijk eens opgezocht, en om een lang verhaal kort te maken:

• Spraak is gratis, en je mag er mee doen en laten wat je wilt, zolang je de bron maar vermeldt (het echte open-source gebeuren).
• Bier is soms ook gratis, maar dan weet je dat je het e.e.a. aan 'narigheid' kunt verwachten (denk aan wat reclame links en rechts in een programma, of een maandelijkse fee en vervolgens net zoveel 'gratis' downloaden/bellen/etc als je kunt).

Zo, weer wat geleerd.

Het was er zeker weer voor gisteren !

Prinsengracht Pluize-ballen Mooie erker (Prinsengracht) Met gebruik van de modernste, duurzame materialen Brug annex terras Westertoren Carré / Amstelsluizen Vanaf de Amstel naar de Hermitage gezien (nieuwe Herengracht) Brouwersgracht Dito