Zo klonk het een beetje de laatste maanden als je 's avonds op het balkon zat (of stond). En met de warme dagen in aantocht was het geen prettig vooruitzicht om iedere avond onder het genot van een fluitend ventilator geluid in slaap te moeten vallen (het werd ook steeds harder). De koelkast kun je gewoon een trap geven als ie teveel herrie maakt, maar zo'n ongrijpbaar geluid uit de nacht is wat minder makkelijk aan te pakken. Een paar weken geleden dachten we de bron gevonden te hebben, een ventilator in de garage onder ons appartement, maar dat bleek slechts een bijgeluidje te zijn. Het echte geluid kwam ergens uit het blok vandaan.

Gisteren dus maar eens de stoute schoenen aangetrokken en samen met de buurvrouw (die ook al maanden liep te klagen) op buurtonderzoek gegaan. De meeste stonden ons meewarrig aan te kijken en verkondigde stellig dat zij nergens last van hadden, maar een om-de-hoek-buurvoruw was zo bereidwillig om haar man de volgende dag het dak op te sturen (een dag uitstel, want het was z'n verjaardag). En vandaag kwam dan het goede nieuws (via de buuv):


Het probleem is dus in ieder geval gelokaliseerdDe boosdoeners (een ervan tenminste).. Nu nog kijken hoe lang het duurt voor het opgelost is.

Update (12-7-2006): fixedFoto © by Merel !

Op zolder staan nog een paar dozen en kisten die eigenlijk van niemand zijn, en waarvan eigenlijk ook niemand weet wat er in zit. Maar ze staan niet in de weg, dus is er ook zeker niemand die ze eens naar de stort brengt. Een van die dozen bevat een van de eerste iPod's. Van toen er nog geen internet was, dus zonder 'i'.

Oliekachel út Zwöden

Bij een adoptiekindje denkt iedereen natuurlijk aan een schattig klein chineesje met bijbehorende spleetogen, maar wij zijn voor een Gröningse met ogen als schoteltjes gegaan. 10 kilo schoon aan de haak, van neus tot staart 75 cm lang, en we hebben d'r Floor gedoopt .Check die gelijkenis !


De komende maand krijgt ze vispap met een rietje, daarna wordt het verse haring, en met een maand of 3 zou ze weer op eigen flippers moeten kunnen staan (wat nou 18 jaar geen flikker uitvoeren en dan ook nog zeuren om een rijbewijs).

De creatieve klikker had in het vorige stukje al ontdekt dat we een weekendje Ameland achter de rug hebben. Pas sinds 1814 een onderdeel van de Nederlanden, dus een beetje buitenland in eigen land (en dan ook nog eerst door dat Friesche land heen).

De eerste dag was het flink bewolkt. Gelukkig wel droog, dus een mooie dag om over de knerpende schelpenpaadjes te gaan fietsen. Ameland is niet zo groot, maar het blijft vakantie, dus die eerste dag hebben we ons tot de wetskust beperkt. In de buurt van paal 10 (voor de kenners) met de blik op het niet zo zonnige zuiden. De volgende dag(en) scheen de zon alsof we op een tropisch eiland zaten, en op onze tour langs de oostkust (grotendeels natuurgebied) zijn we dus flink rood aangelopen. Duinkom in de buurt van de Kooiduinen. Gelukkig zijn er ook nog donkere en verkoelende (maar minder fotogenieke) bossen, en kunnen de verbruikte (vocht) reserves 's avonds weer rijkelijk aangevuld worden.

Haha, domme inbrekers toch. Gaan ze eerst in de stront staan, breken dan een auto open waarin het enige van waarde een tank-punten-spaarpas is. Blijkt deze pas ook nog stuk te zijn. Tsjee, zoveel pech op een dag, je zou er bijna medelijden mee krijgen.

Alleen jammer dat het mijn auto was ...