In verband met het voorgenomen knutselwerk moest er een extra netwerkpoort op zolder komen. Nou liepen er al twee kabels naar boven: eentje voor de werk-PC en eentje voor de server. Om er nou nog een bij te trekken was een beetje onzin. Het was handiger om boven een switch te plaatsen (en meteen een kabel op te doeken - dan past het tenminste weer een beetje uit het zicht achter de verwarmingsbuis).

De kabels komen op zolder achter het knieschot naar boven. Daar heeft Jasper echter sinds kort z'n (door papa afgetimmerde) hut. Achterin die hut zit dan weer een schot, en daarachter zit de kabelbende (en een paar leidingen, draadwerk voor z'n LED-disco-show, restanten van diverse klussen, en kilometers spinnenweb). Om er te komen moet je dus eerst als slangenmens de hut in (via z'n bed), dan het schot er uit lichten (waar laat je dat ...), en dan nog even een meter verder tijgeren over de kale betonnen vloer.

Prima. Dat is allemaal te doen. De grap was dat ik met een stukje Duitse degelijkheid naar binnen ging:



En dat ik daar achter het schot m'n eigen beun-de-haas actie van jaren terug tegen kwam. Toen heb ik twee kabels aan elkaar 'gelast' door gewoon de boel aan elkaar te draaien, plakbandje d'r om, twisted pairs weer twisten, en voila: gigabit proved Ethernet verbinding: