Met de hieper de hype van de laatste dagen omtrent Apple's iPhone 3G (weet je wat: we hangen 100x meer reclameborden op dan dat we van die dingen op voorraad hebben - raakt ie zeker uitverkocht; zelfs m'n ouders belden al of ze er ook niet een moest hebben) moet het niet moeilijk zijn om een beetje te bedenken wat je allemaal met zo'n handig mobiel internet dingetje kunt doen (daarnaast kun je er natuurlijk ook nog mee bellen (en SMS-en en MMS-en, maar waarom zou je als je e-mail hebt), zit er een camera en een MP3 speler in, en als kers op de appelmoes een GPS-ontvanger). En dat allemaal in zo'n slicke behuizing - bijna niet voor te stellen.

Iemand die dat in ieder geval niet kon was de designer van de HP iPAQ 614c. Die heeft zo ongeveer dezelfde feature lijst, is ook zwart, maar heeft daarnaast ook nog een volledig overbodig numeriek toetsenbord (als je gaat bellen krijg je ook een toetsenbord op het touchscreen) en draait (uiteraard) op een tot op het bot uitgeklede Windows variant. Niks leuke icoontjes en multitouch touchscreen, gewoon saaie dialoogjes en eenmaal daags een flinke vastloper. Maarrr ... iets met gratis paarden en slechte adem, dus gewoon even doorploeteren met alle instellingen en registry tweaks en hop ... daar draait je iPAQ 3G.

Het voordeel van Windows is dan natuurlijk weer wel dat je voor leuke toepassingen niet naar de iPhone AppStore hoeft (ka-tsjing), maar gewoon even een half uurtje met je favoriete zoekmachines aan de slag gaat. Zo leek het me al jaren wat dat je niet steeds hoeft te laten weten dat je onderweg bent, maar dat iedereen dat gewoon even op kan zoeken. Een soort track & trace voor je eigen reet dus. Ene Luis Espinosa had dit gelukkig ook al bedacht, dus nou kan Marloes gewoon zien wanneer ik de snelweg af draai en de aardappels op het vuur kunnen. Of het is een subtiele manier om te laten weten dat je (nadat je Jasper naar het kinderdagverblijf hebt gebracht) nog even boodschappen hebt gedaan.